ایرانشهر بزرک (ایرانویج) بر علیه رژیم جمهوری اشغالگر یکه میتازد
《گپی با جوانان باهوش خردجو و جویای نام》
در چند سال اخیر، گروهی از نویسندگان تجزیهطلب، به منظور «اثبات موجودیت خود از طریق نفی هویت دیگران»، به ردّ و انکار قومیت «آریایی» روی آوردهاند. اما تکاپوی باطل و بیارزش این عده کاملاً بینتیجه است چرا که انبوهی از اسناد و مدارک پیوستهی تاریخی به موجودیت تمام عیار قومی به نام «آریایی» تأکید و تصریح میکند:
۱. در تمام متون زرتشتی کهن و نو، قومیت ایرانیان «آریایی» دانسته شده است؛ مانند: اوستا (خرداد یشت/۵ ؛ آبان یشت/۴۲ ، ۴۹ ، ۵۸ ، ۶۹ ، ۱۱۷ ؛ تیر یشت/۶ ، ۳۶ ، ۵۶ ، ۵۸ ، ۶۱ ؛ درواسپ یشت/۲۱ ؛ مهر یشت/۴ ،۱۳ ؛ فروردین یشت/۱۰ ،۴۳ ، ۴۴ ، ۸۷ ، ۱۴۳ ، ۱۴۴ ؛ بهرامیشت/۵۰ ، ۵۳ ،۶۰ ؛ رامیشت/۳۲ ؛ ارتیشت/۴۱ ، ۴۳ ؛ اشتادیشت/۱ ،۲ ، ۷ ، ۹ ؛ زامیادیشت/۵۷ ، ۵۹ ،۶۰ ،۶۲ ، ۶۴ ، ۶۹ ؛ و…) و نیز بندهش، ص ۷۲ ، ۸۳ ، ۱۰۹ و…
آیا میتوان باور و تأکید هزاران سالهی ایرانیان را به قومیت خود، آن چنان که در متون مذهبی کهن و نو ایشان بازتاب یافته و به آشکارا «آریایی» خوانده شده، نادیده گرفت؟
۲- شماری از مورخان باستان مانند هردوت، استرابون و موسا خورنی مادها، پارسها و پارتها را «آریایی» خواندهاند. آیا اطلاق روشن این عنوان را از جانب مورخان مذکور میتوان نادیده انگاشت؟
۳ واژهی «ایران» مرکب است از: «ایر» (= آریا) + «ان» (= پسوند مکان) و به معنای «جایگاهِ - سرزمین آریاییان» .
آیا بعد از هزاران سال که ایرانیان سرزمین و تبار خویش را «آریایی» خوانده و دانستهاند، میتوان توسط چند تجزیه طلب منکر وجود این «قومیت» شد؟ آریایی به کسی اطلاق میشود که از قوم یا منسوب به قوم آریا باشد. یعنی نسبی یا سببی
واژه آریا
واژهی «آریا» به زبان اوستایی «ایریه / Airya»، به پارسیباستان «آریه / Ariya» و به زبان سنسکریت «آریه / Arya» میباشد. این نام ــ واژه به معنای «نجیب و شریف و آزاده و دوست» است.
خاستگاه آریاییها
در متون کهن و نو زرتشتی، نام میهن باستانی زرتشت و خاستگاه و سرزمین مقدس و اجدادی آریاییان (ایرانیان) «ایرانویج» دانسته شده است. این واژه به زبان اوستایی «ایریانَه وَاِجَهْ / Airyāna-vaējah» و به پارسیمیانه (پهلوی) «اِرانوِج / Ērānvēj» است و به معنای «[خاستگاه] تبار آریایی» میباشد. از این واژه در اوستا بسیار یاد شده است: یسنهی ۹/۱۴ ؛ هرمزدیشت/۲۱ ؛ آبانیشت/۱۰۴و ۱۷ ؛
درواسپیشت/۲۵ ؛ رامیشت/۲ ؛ ارتیشت/۴۵ ؛ ویدیوداد ۱/۲ ـ ۱و ۲/۲۱ ؛ و …
در اوستا (یشت۱۳/۴ ــ ۱۴۳) قبایل آریایی تبار ساکن ایرانویج و پیرامون آن، «ایریَه» Airya ، «تورَ» Tura، «سیریمَ» Sairima، «ساینی» Sāini، و «داهی» Dāhi، دانسته شده و به روان نیاکان ما در این قبایل درود فرستاده شده است.
در پایان ۱-نژادستیزی ما آریایی ها را توسط تجزیه طلبان نژاد ستیز و همینطور ۲-نژاد پرستی نازی ها را محکوم میکنیم که آریایی به معنی نجیب و شریف و آزاده و دوست است و هرگونه نژاد پرستی یا نژادستیزی با نجابت و شرافت و آزادگی و دوستی در تضاد و پارادوکس است.